Pałac w Ścięgnicy

Część rezydencjonalna zabytku stanowi najbardziej na południe wysunięty element zespołu. Pałac usytuowany jest w południowej części wsi Ścięgnica, w centrum zabytkowego parku, przylegającego do łąk i lasów. Budynek pałacu jest dwukondygnacyjny, podpiwniczony i przykryty dachem mansardowym, którego dolna część osłania utworzone w ten sposób II piętro na całej jego wysokości. Budynek murowany z cegły, na wysokim kamienno - ceglanym cokole, stanowiącym ściany piwnic, tynkowany w części dwóch nadziemnych kondygnacji. Ściany zewnętrzne, wewnętrzne konstrukcyjne z cegły pełnej ceramicznej. Ścianki działowe z cegły ceramicznej pełnej, niektóre drewniane, a inne (na III kondygnacji) osłonowe przydachowe ze specjalnych ceramicznych płytek kaflowych.Tynki zewnętrzne cementowo - wapienne z oznakami zmian w czasach współczesnych (kilkanaście łat temu), poza ozdobami w postaci boni oraz gzymsowych profili ciągnionych; tynki wewnętrzne wapienno - cementowe; Stropy płaskie drewniane, o konstrukcji belkowej. W piwnicy strop stalowo ceramiczny w stylu stropu Klein'a. Więźba dachowa drewniana o konstrukcji krokwiowe - płatwiowej. Dach mansardowy, kryty blachą miedzianą łączoną na rąbek stojący. Posadzki i podłogi w piwnicach lastriko i terakota; na parterze głównie parkiety (stare i nowo - układane) oraz w klatkach schodowych w postaci desek malowanych kolorem pełnym; posadzki na I piętrze głównie deskowe malowane na kolor pełny (brązowy i czerwony), a w sanitariatach terakota i lastriko. Na II piętrze posadzki pokryte płytami pilśniowymi lub paździerzowymi malowanymi na kolor pełny (brązowy i czerwony). Trzy klatki schodowe: z parteru na I piętro to schody drewniane, zabiegowe o konstrukcji policzkowej z balustradą drewnianą zdobioną ornamentem roślinnym. Schody od parteru do poddasza są drewniane, policzkowe, zabiegowe z prostą drewnianą balustradą. Podobnie schody z I piętra na II piętro. Wszystkie schody malowane kolorem pełnym (brązowym i kremowym). Okna ościeżnicowe, podwójne ze skrzydłami zewnętrznymi z drobnym podziałem, malowane na biało, niektóre z okiennicami os wewnątrz. Drzwi jedno i dwuskrzydłowe, płycinowe pełne i przeszklone w górnych partiach, malowane na biało. Drzwi zewnętrzne płycinowe, dekorowane z przeszklonym naświetleni, a wyjściowe na taras są dwuskrzydłowe przeszklone z ościeżnicami pełnymi od wewnątrz. Rzut pałacu prostokątny, a od zachodniej strony dobudowany taras. Na parterze pomieszczenia przestronne, reprezentacyjne zgrupowane wokół dużego hollu. Układ piętra jest podobny, aczkolwiek pomieszczenia są mniejsze i kondygnacja niższa. Bryła budynku, zwarta, dwukondygnacyjna i podpiwniczona z użytkowym poddaszem, przekryta dachem mansardowym z lukarnami. Park w stylu krajobrazowym został założony w XIX wieku na terenie wokół dworu z tego samego okresu. Konfiguracja terenu jest bardzo zróżnicowana (od 31mnpm do 41 m npm); jest to stok doliny skłaniającej się na zachód. Od strony północnej i zachodniej do parku przylegają zarośla łęgowe i tereny częściowo podmokłe. Po stronie północno-wschodniej znajduje się stary sad, wydzielony ogrodzeniem i obsadzony grabami. Natomiast południowa granica przylega do obszaru leśnego, który został przecięty szosą dojazdową do wsi Ścięgnica. Wjazd na teren założenia parkowego jest właśnie z tej szosy i łagodnym łukiem prowadzi aż pod budynek, gdzie zakończony jest przestronnym podjazdem. Jest to jedyna zachowana komunikacja na terenie parku, o nawierzchni gruntowej na wjeździe, a w otoczeniu budynku brukowanej. Bruk jest w dość dobrym stanie, jednak na wielu fragmentach wymaga przełożenia. Podjazd przed wejściem głównym otacza kamienny mur oporowy dobrze zachowany. W centralnej części tego placu zlokalizowany jest klomb otoczony zdewastowanym murkiem z betonowych bloczków. Od strony zachodniej dworku szerokimi schodami wychodzi się na taras, otoczony murem oporowym, na którym znajdują się fragmenty bardzo zniszczonej metalowej balustrady. Stąd rozpościera się wspaniały widok na dolinę rzeki. Ta cześć założenia parkowego to część ogrodowa, gdzie powinno być bogactwo roślin. Obecnie cały taras pokrywa trawnik, a bardzo okazałe schody wychodzą bezpośrednio na trawę tracąc swoją rangę jako element łączący dworek z ogrodem. Na całym terenie parku znajduje się ok. 120 drzew o dużej wartości krajobrazowo-biologicznej wymagających pielęgnacji i leczenia. Nie ma krzewów ani innej roślinności ozdobnej, zachowały się jednak pnącza, które intensywnie obrastają budynek.