Pałac w Zajączkowie

Oddzielony jest od głównej drogi wiejskiej betonowym ogrodzeniem. Zwrócony fasadą w kierunku południowo-zachodnim, od zachodu i południa sąsiaduje z podwórzem gospodarczym, a od wschodu i północy otacza go park. Prowadzi do niego brukowana droga, na której zamknięciu znajduje się okrągły gazon z dwoma nadrzewkami. Droga obiegająca wokół umieszczonego przed frontonem klombu stanowi podjazd do wejścia głównego.

Obiekt wzniesiony na planie wydłużonego prostokąta z ryzalitem środkowym od południowego zachodu i aneksem na rzucie prostokąta od południowego wschodu, zbudowany na fundamentach obligowanych kamieniem. Posiada bryłę zwartą, jest podpiwniczony, jednokondygnacyjny, z częściowo użytkowym poddaszem. Korpus główny przykrywa kryty blachą dach naczółkowy z wystawką od południowego-zachodu, ryzalit - dachem dwuspadowym, a aneks zwieńczono tarasem.

W ryzalicie poprzedzonym schodami znajduje się sień z parami toskańskich kolumn, za sienią holl, następnie węższa klatka schodowa. Układ pomieszczeń jest dwutraktowy, w części zachodniej dwuipółtraktowy. W narożniku wschodnim traktatu ogrodowego znajduje się obszerny salon.

Elewacja frontowa jest dwunastoosiowa, tylna (północno-wschodnia) - dziesięcioosiowa, boczna (południowo-wschodnia) - pięcioosiowa, druga boczna (północno-zachodnia) - jednoosiowa. W elewacji frontowej na szóstej osi znajduje się prostokątny otwór drzwiowy, zaś otwory okienne ryzalitu na piątej, szóstej i siódmej osi zamknięte są łukami pełnymi. Ryzalit podzielony został między otworami pilastrami toskańskimi i zwieńczony trójkątnym frontonem obwiedzionym wydatnym gzymsem.

Schody zewnętrzne granitowe są jednobiegowe, balustrada pełna, w formie kamiennego murku, schody główne wewnętrzne są drewniane z krzyżujących się szczeblin, na skrzyżowaniu zdobią je rozetki. Drzwi główne są także drewniane, dwuskrzydłowe z prostokątnym nadświetlem. Wyposażenie stanowi drewniana boazeria w salonie, w narożnikach i przy drzwiach podzielona kompozytowymi pilastrami, a płycizny - dekoracyjnymi wycięciami.

Pałac został wybudowany w 1835 roku z inicjatywy rodziny Schmidtów, a w pierwszym ćwierćwieczu XX wieku dobudowano aneks oraz wyposażono salon. Od 1957 roku należał do Państwowego Gospodarstwa Rolnego Zajączkowo, w latach 70. do PGR Kończewo, na początku lat 80. do PGR Kwakowo. W 1992 r. obiekt przejęła Agencja Własności Rolnej Skarbu Państwa, później dzierżawiony był przez przedsiębiorstwo rolno-handlowe z Zajączkowa, obecnie znajduje się w rękach prywatnych. Powierzchnia użytkowa obiektu wynosi 368,7 metrów kwadratowych, figuruje on w rejestrze zabytków