W grudniu 2018 r. zakończono realizację kolejnego konkursu „Czyste powietrze Gminy Kobylnica” (edycja 2018), którego celem była modernizacja systemów grzewczych poprzez likwidację kotłów i pieców opalanych węglem lub koksem i zastąpieniu ich jednym z ekologicznych źródeł ciepła (kocioł na gaz, biomasę, elektryczny, pompa ciepła) na terenie Gminy Kobylnica.
więcejUmożliwiamy mieszkańcom dyskusję i bezpośredni wpływ na decyzje o przeznaczeniu części budżetu publicznego na przedsięwzięcia zgłoszone bezpośrednio przez mieszkańców.
więcejZwiększenie seniorom dostępności do sfery kulturalnej, sportu i zdrowia.
więcej
Województwo: Pomorskie
Powiat: słupski
Gmina: Kobylnica
Rodzaj obiektu: Park
Rejestr zabytków:
Park nr rej. A-1170 z dnia 15.06.1987 r. (karta adresowa)
Park jest dużym założeniem krajobrazowym z kilkoma częściami kompozycyjnymi. Od strony zachodniej rozpoczyna sie aleja wjazdowa wysadzona lipami osiowo poprowadzona do nieistniejącego pałacu ze stawami po stronie południowej i odciętym od pól aleja jesionowa terenem. Po północnej stronie alei zlokalizowano współcześnie osiedle mieszkaniowe.
Od miejsca po pałacu rozpoczyna sie część ozdobna i widokowa parku z trzema alejami rozchodzącymi sie od pałacu wzdłuż dróg oraz polanami i ukształtowanymi grupami zadrzewień. W tej części występuje wiele drzew egzotycznych o pokroju i formach ozdobnych. Droga publiczna przecina park leśny na dwie części. W części wschodniej w odległości 50 m od drogi znajdują sie grobowce rodzinne z resztkami nagrobków. W pobliżu zachowało sie kilka żywotników z dawnego otoczenia cmentarza.
Park leśny charakteryzuje sie grupowym rozmieszczeniem drzew starych o dużych rozmiarach, szpalerem starych lip i dębów na obrzeżach i licznymi grupami młodszymi podrostu i silnym zakrzewieniem nieomal na całym terenie parku. Na terenie parku leśnego dominuje dąb i buk, których udział wynosi ok. 70% ilości drzew. Po ok. 10% lip, klonów i świerka. Sporadycznie występuje jesion, kasztanowiec, wiąz, modrzew, sosna, platan, jodła, żywotniki, olsza, grab, osika i czeremcha. Wiek drzew pietra górnego wynosi ok. 120 - 140 lat. Kilka drzew buka i dębów ma duży rozmiar: obwód pnia 600cm i jest niewątpliwie starszych - ponad 200 lat. W kilku grupach i pod okapem drzew starszych występuje podrost głównie świerka, wiązu, jesionu, klonów, brzozy, osiki i czeremchy z wieku 40 - 70 lat. W grupie krzewów wyróżniono: bez czarny, bez koralowy, czeremchę, dereń, suchodrzew, leszczynę, malinę i bluszcz.
Z analizy całego układu parkowego wynika, ze nie zachował sie tylko pałac. Park we wszystkich swoich częściach zachował sie bez zasadniczego uszczerbku powierzchniowego. Zmiany w szczegółach to przede wszystkim pozbawienie parku elementów architektury ogrodowej, urządzeń zabawowych, zdewastowanie cmentarza, rozebranie ogrodzenia.
W 2013 roku w Parku krajobrazowym w Sycewicach podjęto prace mające na celu likwidację barszczu Sosnowskiego (Heracleum sosnowskyi Manden.). W 2014 roku prace te kontynuowano. Nakłady finansowe na realizację przedmiotowego zadania w 2013 roku wynosiły 21 546 zł, natomiast w 2014 - 30 780 zł.
