Położone jest około trzech kilometrów od głównej drogi krajowej Nr 21 Słupsk – Poznań.
Wieś słynie z obfitych lasów, które pełne są jagód i grzybów. Wokół wsi, pola uprawne, bujne lasy, stawy i jeziora. Teren wokół wsi pofałdowany, występuje tu wysoczyzna morenowa falista - tzw. Wyniesienie Suchorza oraz ciąg moren czołowych o przebiegu prawie równoleżnikowym. W tym rejonie na południe od Płaszewa znajdują się największe kulminacje terenowe, dochodzące do 122 m n.p.m.
SOŁTYS
Pani Edyta Sak
RADA SOŁECKA
Pani Teresa Chamir-Gliszczyńska
Pani Magdalena Jaciubek
Pan Roman Grzonka
Pan Tomasz Klasa
Sołectwo zostało założone w 1995 roku. Obszar sołectwa obejmuje wieś Płaszewo. Siedzibą organów sołectwa jest Płaszewo. Na terenie sołectwa działa w nowo wyremontowanym budynku Świetlica Wiejska. We wsi sklep przemysłowo-spożywczy, gospodarstwo rybne i zakład produkcyjno-usługowy „Techmet”.
Zabytki
Zespół folwarczny murowany z czwartej ćwierci XIX wieku o zwartej, prawie regularnej kompozycji, zajmujący północno-zachodnią część wsi,. założony został na planie zbliżonym do prostokąta. Składa się z zabudowań gospodarczych bez wyodrębnienia na część pałacowo-parkową, która już nie istnieje.Nieczynny ewangelicki cmentarz z końca XIX wieku znajdujący się po lewej stronie szosy prowadzącej do Słupska, około 1 km od Płaszewa. Granice założenia czytelne. Do obecnych czasów zachowało się kilka nagrobków i jeden krzyż kamienny.
Historia
Wieś od 1446 r. nazywano Plassowe, W 1756 Wendlich Plassow a od 1888 Plassow. Przed 1945 r. Miejscowość nazywano Plassenberg. Nazwa wsi została utworzona od nazwy osobowej Płosz lub Płasz. Płaszewo od 1470 r wchodziło w skład dóbr rycerskich rodziny von Boehn. Do nich należało również Kuleszewo, Zagórki, Bzowo i Ściągnica. W 1690r. jako współwłaściciel wymieniany jest w dokumentach Georg von Vobeser. Jego syn Ewald Reimer nabył drugą część majątku i w ten sposób całe Płaszewo znalazło się w ich rękach. W 1717 r. właścicielem Płaszewa zostaje kapitan Jurgen Ludwig Vobeser. W roku 1742 dobra zostały zakupione przez Puttkamerów, ale już w roku 1766 Christian Wilhelm von Boehn w drodze licytacji odzyskuje utraconą część na niekorzyść Puttkamerów. W 1984r. we wsi był folwark, młyn wodny, kuźnia, 8 rolników, 4 kosetów, łącznie 20 kominów. Do połowy XIX w. dobra pozostawały w rękach rodziny von Boehn, po wygaśnięciu linii, spadek po nich kupuje w 1846 r. za 42.000 talarów. porucznik Leo von Gostowski. W 1884r. dobra przeszły w ręce mieszczańskie i należały najpierw do Berty Neumann (1884-1924), później do Friedy Mach (1924-1928), aż wreszcie zostały własnością Gertrudy i Alfreda Siemens. Według księgi adresowej w 1892r. powierzchnia gruntów wynosiła 928 ha, w tym 435 ha użytków rolnych, 97 ha łąk, 93 ha pastwisk, 300 ha lasów, 58 sztuk świń. W 1914r. zarządcą dóbr Płaszewo był Zibell, a powierzchnia gruntów wynosiła 1000 ha, w 1939r. 974 ha, w tym 413 ha użytków rolnych, 107 ha łąk, 36 ha pastwisk, 353 ha lasów i 58 ha nieużytków. Statystyka pogłowia przedstawiała się następująco: 49 koni, 276 sztuk bydła, 35 owiec. Wieś utrzymywała również nauczyciela. W 1937r. następuje zmiana nazwy miejscowości z Wendlich Plassow (Łużyckie Płaszewo) na Plassenberg. W lutym 1945r. w Płaszewie stacjonował sztab wojskowy.
